Sinds vanmorgen zijn we nu ongeveer 400 foto’s verder. Na de toewijzing in de loterij van permits voor de Coyote Buttes North, hebben we vandaag weer een hernieuwde kennismaking met de Wave. Het opstaan ging alleen niet geheel vanzelf. Nadat Hanneke had gehoord dat er kennelijk echt tarantula’s in deze omgeving rondlopen moest eerst de tent grondig worden gescreend. Daarnaast was het drukkend warm in de tent en later in de nacht was een aantal honden lang aan het blaffen (waarschijnlijk omdat er coyotes in de buurt waren). Toen de wekker om 5:00 ging hebben we dus nog maar een keertje gesnoozed.
Een half uurtje later lukte het wel om uit de slaapzak te komen en zaten we aan een ontbijt van frosted flakes met melk. Met het ochtendgloren reden we de House Rock Valley Road op naar de Wire Pass Trailhead. Na de gebruikelijke registratie dat je Wire Pass in gaat, begonnen we aan onze tocht.
Net als vorige keer hebben we genoten van de wandeling naar de Wave. Het gebied is zo anders dan waar ook, dat het blijft uitnodigen om foto’s te maken. Met ruim een uurtje stappen staan  we onderaan de heuvel van zand, die direct uitkomt in de toegang naar de Wave.
Het is er weer prachtig. De foto’s vliegen om onze ogen. Dit jaar hebben we meer dan vorig jaar ook de omgeving verkend. Dat blijkt ook erg de moeite waard. De rotsen waar de Wave onderdeel van uitmaakt, hebben op heel veel plekken bizarre uitstulpsels, opstaande randen en kleuren.
Toen we rustig aan weer weg wilden gaan, bedacht Alwin dat hij een rots vorig jaar niet lekker op de foto had gekregen en dat hij dat opnieuw wil proberen. Bij het opzoeken van een mooie hoek, viel het op dat de rots eigenlijk een samenspel van ten minste 4 tipi’s (ronde puntvormige rosten) was, die vanuit één kant goed in te wandelen was. Dit was ook echt de moeite waard: de binnenkant was een combinatie van geel, rood en paars. Dat paarse zijn we nog nergens anders in dit gebied zo mooi tegen gekomen.
Vol van indrukken zijn we weer naar de auto gewandeld en naar de ranch gereden. Vanmiddag een beetje bijkomen, want het is weer warm en de regen van de afgelopen twee dagen moet nog wat uit de grond verdampen… Drukkend dus! Gelukkig hoeven we vanavond niet voor ons eigen eten te zorgen. We hebben namelijk een steak dinner bij de ranch gereserveerd. Nu maar lekker op de porch een lemonade drinken!