We hadden vandaag weer een ritje achter de rug. We zijn namelijk van Glen Canyon naar Bryce Canyon National Park gereden. Gelukkig hadden we halverwege de rit een mooi excuus om even uit te stappen. In Kanab was namelijk het jaarlijkse countryfeest. Dit alles natuurlijk met live muziek, een toneelspel van een sheriff die de slechterik gaat oppakken (met geluidseffecten) en een markt waarbij allerhande westernartikelen kunnen worden gekocht. Gelukkig staat er ook eens een stand van de NRA, dus het feest is compleet…
Tussen de middag komen we uiteindelijk aan bij ons adres voor de komende twee dagen: Ruby’s Inn RV Park. Een keurige camping, met alles er op en er aan (inclusief de schaduw waarmee ze adverteren). Na de lunch rijden we naar het Visitors Center van Bryce Canyon een wandeling voor morgen samen te stellen.
Het opvallende aan Bryce Canyon is
a) het is geen canyon, en
b) de broze steenformaties zijn een diep oranje kleur, in tegenstelling tot de rode kleuren uit bijna alle voorgaande parken.
Deze oranje kleur houdt echter op bij de bovenste laag, daar is het gesteente wit. Het is dan ook van oorsprong kalksteen waar Bryce uit is opgebouwd. In de onderste lagen zit daar een menging ijzer doorheen, die daardoor oranje wordt. In de bovenste lagen ontbreekt het ijzer en is het steen dus wit gebleven.
Vanmiddag zijn we naar het uiterste zuiden van het park gereden en een (hele) korte trail gelopen. Op de terugweg zijn we nog bij een aantal view areas uitgestapt.
We hebben net (wederom) geBBQ’t. Het is bizar dat je overal in Amerika mag BBQ’en en fikkie stoken. Weliswaar moet dit op daartoe bestemde locaties, maar toch zijn die in dit geval midden in het bos. En dat terwijl langs de kant van de weg Smokey Bear ons waarschuwt dat het gevaar voor bosbranden op het moment high in Bryce is envery high in Dixy National Forrest – waar de camping officieel in ligt.